Vandaag start ik opnieuw met bloggen. Waarom? Omdat ik overmorgen een nieuwe heup krijg en het mij leuk lijkt om de evolutie van het hele gebeuren in een blogje te schrijven.
Als je eens informeert bij kennissen en vrienden wat zij over de ingreep te vertellen hebben, hoor je de meest uiteenlopende zaken. De één vertelt dat het pijnlijk is, lang duurt voor je weer de oude bent... de ander zegt dat het een "piece of cake" is. Tja...
Ik ben eens op het internet gaan surfen voor meer info. Blijkt dat ik het revalidatiedeel toch wel onderschat heb. Rondhuppelen na een week zit er niet in! :-) De kans dat de bol uit de kom schiet is reeël als je beweegt zonder nadenken. Het wordt dus een tijdje opletten en rustig aan.
Ik heb alvast een plaatje bijgevoegd van de prothese. Mijn marktwaarde zal in elk geval stijgen, aangezien het materiaal titanium is!
Wat ik wel al heb besloten: als het meevalt laat ik zo vlug mogelijk de andere kant ook "fiksen".
Ook al ben ik nog vrij jong voor deze ingreep, dagdagelijks met pijn stappen is niet niks en de kwaliteit van je laatste "goede jaren" lijkt dan ook nergens op. De keuze is gemaakt, liever nu nog een aantal jaren mobiel zijn dan binnen 15 of 20 jaar goede heupen hebben en dat de rest niet meer mee wil! Ik kan voor hetzelfde geld als roker EN als zwaargewicht tegen dan al lang bezweken zijn aan een hartaanval is het niet?
"Leven" moet je vandaag doen en niet -misschien - morgen.
