De vos

Deze morgen bolde ik naar Zelzate. Net voor ik de gemeente binnen reed zag ik een vos dood liggen langs de berm. Het was zeker 3 jaar geleden dat ik nog eens een vosje zag! Op de Etna liep er eentje en toen ik nog in Ronse woonde maakte er een in de tuin jacht op de vele konijnen die er zaten.

Het dier dat ik deze morgen zag liggen had geen schijn van kans. Het was waarschijnlijk gedurende de nacht door een opening op de weg geraakt maar omdat er aan beide zijden grote betonblokken de weg afbakenen kon het beest geen kant meer op.

Wel jammer dat ze zo weinig meer te zien zijn. Hondsdolheid, jacht en het dicht bebouwen van zijn leefgebied hebben hun aantallen al behoorlijk uitgedund.

Zullen mijn kleinkinderen naar een museum moeten gaan om hun kinderen uit te leggen wat een vos is? Dat geldt tenandere voor heel veel diersoorten he?

Hier ben ik weer!

Wat ben ik een lange tijd weg geweest van deze blog! Hoewel ik heel graag schrijf scheen het me niet te lukken om nog een zinnige tekst te typen.

Ondertussen heb ik er een maand verlof op zitten en met een gebruind velletje en nieuwe energie kan ik er weer, heel even, tegenaan gaan.

Ik spendeerde een week in de Provence samen met mijn zoon en zijn gezin. Het verblijf in een chalet in Puget-sur-Argens was prima en we hadden het allemaal enorm naar onze zin, maar de rit heen en terug was een hel. Aangezien we 2 kleintjes bij ons hadden besloten we 's nachts te rijden maar op onverlichte wegen en met stortregen gedurende honderden kilometers.... verschrikkelijk! Alhoewel ik hele dagen achter het stuur zit, was ik voor het eerst bang.

Ik had enkel tijd om vlug alles in de wasmachine te gooien en goeiedag tegen mijn ouders te zeggen en hop... ik vertrok voor een rustweekje naar Djerba.

Het hotel was oud en niet 100% schoon maar dat kon me niet deren. Het eten was lekker en het zonnetje was gegarandeerd de hele dag aanwezig. Ik bracht de dagen ginder in alle luiheid door onder een parasol met een heerlijk drankje en af en toe een baantje trekkend in het zwembad om wat af te koelen. Alle dagen een heerlijke anti-stressmassage...Meer moest dat niet zijn!

Schone liedjes duren echter niet lang en ondertussen ben ik alweer aan het werk. Ah, ik vind het niet zo erg want ik doe mijn job immers graag. Het enige wat wel pijn doet is het opstaan om 5 u 's morgens! Daar zal ik wel nooit aan wennen.