Zonnebaden

Vandaag was het een heerlijke lentedag. In het zonnetje was het aangenaam vertoeven en je kon merken dat meer mensen dan anders een korte pauze namen om toch eventjes op de parking in de weldoende stralen te gaan staan.

Het is raar hoe dit weer je humeur beinvloeden kan.

Toen ik mijn diertjes kreeg hadden ze enkel een gewone lamp in hun terrarium hangen. Ik had gelezen dat ze UV-stralen nodig hebben en heb dus onmiddellijk zo n lamp geinstalleerd.

Ze komen elke avond uit hun schuilplaats om de lekkere meelwormen die ik ze geef te verorberen. Toen ik net naar hun terrarium keek zag ik ze liggen... met gesloten ogen, pootjes slap naast hen... onder de lamp. Ik vond het vrij komisch om ze te zien liggen zoals zoveel mensen gaan zonnebaden op een tropisch strand. Vandaar dus de fotootjes.

There's a rat in my...

Nee niet in mijn keuken (voor diegenen die het liedje kennen) maar in het tuinhok.

Sedert ik 3 jaar geleden muizen had in dat zelfde hok doe ik mijn kippeneten in een oude metalen vuilnisbak met deksel. De zakken zijn echter net iets te groot en wat ik er niet in krijg staat zo in het hok want op een dag of drie is het opgebruikt.

Sedert die plaag had ik dus geen last meer van muizen gehad maar toen ik vandaag een beetje schoon wilde maken vond ik keutels die echt wel te groot zijn om uit een muizenpoepeke te komen. Een rat dus.

Elk jaar leg ik tijdens de winter gif maar dit beestje negeert het zakje blijkbaar. Ergens hoop ik dat ze met de lente terug naar het land zal trekken waar ze voldoende voedsel kan vinden maar ik vrees dat die kans klein is eenmaal dat beestje "haar/zijn" plaatsje heeft gevonden.

Ik, als grote dierenvriend, heb er een hekel aan om een dier te doden maar knaagdieren zijn een echte plaag dus zal ik mijn buurman maar eens om goede raad vragen, hij woont hier al heel lang en zal het probleem ook wel kennen.

'k Had het moeten weten want iedere keer Fientje met me mee ging om de kippen te voeren, was ze in alle hoekjes aan het snuffelen. Sorry Fien... volgende keer geloof ik je :-)

Wat moet een mens nog meer hebben?

Gisterenavond kwamen we samen met de "jeugd van toen" van de Rijmsdam. Het werd intiem want we waren maar met vijf maar het was er niet minder gezellig om. Het eten was lekker in het zuidamerikaans restaurantje waar we aten en de plagerijen waren niet uit de lucht. Ik hoop dat mijn vier tafelgenoten er evenveel van hebben genoten.

Het was goed om weer eens samen te zijn met vrienden en het werd een geslaagde avond.

Baasjes en beestjes...

Misschien moet ik een plaatsje vragen op de beurs "Baasjes en beestjes" want de zoo hier bij me thuis breidt uit.

Een vriend van mijn zoon zocht een goede thuis voor zijn diertjes en ja... wie me kent... ik kon het niet laten om deze prachtdiertjes te adopteren en ze een goeie thuis te bezorgen.

Ik heb ze allemaal een naam gegeven:

Een prachtige berberskink heb ik Mister Hide (inderdaad een variatie op mister Hyde) genoemd omdat hij zich steeds verstopt in het zand en pas in de ochtend te voorschijn komt om op krekels te jagen. Twee luipaardgekko's waarvan eentje nu in volle vervelling zit: Gusta en Guustje en één vetstaartgekko: Wimpie.

Eergisteren kwam mijn zoon ze brengen en na de verhuis en het verversen van het zand was hun stress na 24 u al volledig verdwenen. Het zijn allemaal dieren die pas in schemertijd actief worden maar dat vind ik niet erg want ik ben toch overdag naar het werk en kan zo nog van hen genieten als ik thuis kom.

Fonske

Vandaag was het eindelijk zover... Fonske, de wateragaam, kwam bij me wonen!

Al sedert ik jong was werd ik gefascineerd door reptielen en amfibiën. Als kind had ik kikkervisjes, kikkers en salamanders. Meer mocht niet van ma en pa :-)

Toen ik getrouwd was bleek mijn toenmalige echtgenoot een fobie voor reptielen te hebben en meer dan een terrarium met een gekko kwam er niet in.

Toen ik gescheiden ben was er geen tijd en kwam de opvoeding van de kinderen op de eerste plaats, maar nu... is het zover... er staat een terrarium met een prachtige wateragaam in de living.

Fonske is uiteraard een mannetje van ongeveer 2,5 jaar. Ondanks dat deze dieren makkelijk stress hebben bleek hij heel vlug op zijn gemak te zijn en at onmiddelijk zijn morio's.

Terwijl ik dit blogje aan het schrijven ben, is hij naar de zijkant van het terrarium gekropen en hij zit me op te nemen.

De stap heb ik niet lichtzinnig genomen. Pagina's en pagina's info heb ik verzameld. De pro's en de contra's gelezen, de verzorging die zo'n dier nodig heeft, wat er mis kan gaan, waar ik moet op letten, de voeding, enz... Het feit dat mijn dochter haar vriend een reptielenwinkel bezit, heeft me over de streep getrokken. Ik kan steeds op Steven terugvallen als er iets fout is met Fonske.

Of ik ooit een dame voor hem aanschaf weet ik nog niet. Eerst maar eens afwachten hoe het met ons tweetjes gaat he?

En Fientje???... Die is jaloers :-) Ze staat met haar voorpootjes tegen de kast als ik voor het terrarium sta.

Het kussen...

Vorige woensdag was ik vrij en dan tracht ik steeds wat boodschapjes te doen. Ik zag een hondenkussen en besloot het te kopen voor Fientje. Ze ligt immers steeds op de kleine kussentjes in de zetel en die moet ik dan vaak wassen.

Toen ik thuis kwam legde ik het vrij grote kussen in de zetel en ja hoor... het juffertje ging er onmiddellijk op liggen en viel in een weldoende slaap.

Blijkbaar is dat kussen haar zo bevallen dat ze nu zelfs de poes niet toelaat om er ook maar een pootje op te zetten en ze gromt tot poes het opgeeft en ergens anders een plaatsje zoekt.

Blijkbaar deed ik een goede koop volgens haar :-)