dinsdag 3 november 2009

Klotedag...

Soms heb je zo van die dagen dat je het gevoel hebt dat je beter in bed had blijven liggen. Vandaag had ik er zo eentje! Ik was al heel vroeg opgestaan om voor de brusselse file in Alsemberg aan te komen. Ik stond er een volle 4 uren zonder ook maar één klant te hebben. Je vraagt je soms af waarom je nog de moeite doet om er zo vroeg mogelijk te geraken he? Ik heb me dan maar de hele voormiddag bezig gehouden met het oplossen van "probleempjes". Toen het eindelijk middag was en ik richting Nazareth reed om een klant uit de nood te helpen, besloot ik om vlug (ik had maar weinig tijd) een hapje te eten in een baanrestaurant. Het regende pijpestelen en aangezien een vrachtwagen verder moet parkeren was ik door en door nat toen ik het restaurant binnen stapte. Net toen het mijn beurt was om te bestellen moest de dame die me zou bedienen "even" naar de keuken. Eindelijk kreeg ik dan ook mijn eten en mijn eerste hap die ik in mijn mond wou stoppen viel van mijn vork recht op mijn "balkon" grrrr...
Terug door de hutsende regen naar de vrachtwagen en een ritje naar Nazareth waar ik uiteindelijk bij de klant arriveerde. Er waren twee grote honden die me aan de deur opwachtten en toen ik binnen stapte hapte er eentje in mijn hand. Niets ergs gelukkig maar niet leuk natuurlijk want je vertrouwt dat beest voor geen meter meer als je rondloopt.
Toen ik op het werk aankwam had ik het door en door koud en wou dat ik infeite onmiddellijk naar huis kon om droge kleren aan te trekken maar dat kon niet. Ik heb me toen maar zo veel als het mogelijk was opgewarmd met een kop koffie terwijl ik een verslagje schreef en eindelijk... kon ik huiswaarts.
Ondertussen heb ik het warm en voel me loom en moe. Gelukkig heb ik morgen een vrij dagje en dan... is alles vlug weer vergeten !

woensdag 7 oktober 2009

't Is zover!

Ja mensen, t is zover... ik , die er steeds mee stoefte geen pottekes nodig te hebben om aan mijn gezicht te smeren, ben vandaag naar de apotheek moeten stappen om een nachtcreme!
Ik was er echt van overtuigd dat je de natuur zijn gang moest laten gaan en je huid geen cremekes nodig had. Tja, je wordt wel gewaar dat je huid iets droger wordt maar ook dat is normaal.
Na mijn zona bleek echter dat mijn huid nu zo droog is geworden dat mijn voorhoofd net als een schuurpapiertje aanvoelt. Vandaar... dat ik vanaf nu, na mijn avonddoucheke, een potteke zal moeten gebruiken. Errrrrrrg!

Electronisch tijdperk?

Vandaag ging ik naar de dienst bevolking om mijn identiteitskaart aan te passen. Terwijl ik er was wou ik me ook laten registreren als donor want ik loop immers nog steeds met een donorkaartje van 1973 in mijn portefeuille.
Wat bleek? Ik moest 2 keer 3 formulieren ondertekenen en hoorde dat die informatie (die toch vitaal kan zijn voor sommige mensen) NIET aan je identiteitskaart wordt gekoppeld. Ik moet dus nog steeds een papiertje bij houden!
En ik die al droomde dat alles aan deze chip kon gekoppeld worden: rijbewijs, verzekering, bankkaart, SIS, enz...
Dream on Jeanine!

woensdag 30 september 2009

Electrabel

Zoals mijn lezertjes weten ben ik eind augustus verhuisd. Aangezien ik graag de puntjes op de i heb vulde ik samen met de nieuwe huurder de verhuisdocumenten in voor zowel water als electriciteit. Alles werd op 21 augustus doorgestuurd. Begin september kreeg ik van Electrabel als slotrekening een creditnota en werd me een som teruggestort.
Je zou denken dat de kous hiermee af is? Nee hoor! Vandaag kreeg ik een herinnering om nog 150 euro te storten.
Aangezien ik vermoed dat er een foutje is gebeurd bel ik naar Electrabel en na 781 toetsen te hebben ingedrukt word ik eindelijk doorverbonden. Een dame, wiens werkvreugde in haar stem te horen is (en dat bedoel ik sarcastisch), zegt me dat ik MOET betalen want dat ze die som al in de terugbetaling hadden verrekend.
Ik vraag me af hoe het kan dat een bedrag wordt teruggestort aan een klant als er nog facturen open staan die notabene na datum van de slotrekening zijn opgemaakt?
Begrijp jij het? Ik niet!

zondag 6 september 2009

Het verlof is voorbij!

Drie volle weken verlof en die zijn voorbij gevlogen. Niet alleen de verhuis eiste mijn tijd op maar ik nam ook tijd voor ontspanning. De boog kan niet altijd gespannen staan en er moesten ook vitamientjes opgedaan worden voor het nieuwe werkjaar.
Er was kermis op Doornzele en natuurlijk kon ik als nieuwe inwoner niet nalaten toch eens langs te gaan. Vooral omdat het zich allemaal afspeelde vlak voor mijn deur!
Ook met mijn vrienden van Les Filles Magique deed ik ettelijke stapjes in de wereld en gisteren gingen we nog allemaal naar de Netlogmeeting bij Dirk White in Geraardsbergen. Pas rond 5 u rolde ik in mijn bedje en om 8 u werd ik al wakker gebeld door Jehova's. Ah, misschien maar goed want dan kon ik nog een aantal uren aan mijn huisje werken. Fit, kan ik mezelf niet noemen maar spijt heb ik zeker niet! Ik besef dat "leven" belangrijk is want je weet nooit hoe oud je zal worden he?
Fientje zal ook moeten afkicken. Ze werd rotverwend en nu zal ze weer moeten gewoon worden dat vrouwtje lange uurtjes klopt om haar etensbakje te vullen.
Maar... vandaag is nog niet voorbij dus... nog even nagenieten!

zondag 9 augustus 2009

Jantje... en bloedworst

Door een toeval kreeg ik 2 gedichtjes te pakken uit mijn jeugd. Hier komen ze!

Bloedworst en kaas (J.H. (Koos) Speenhoff)

Er was 's 'n bloedworst van Duitsch makelij;
Een wonder van hoogere worststopperij.
Zoo rond en zoo krachtig,
Zoo frisch en zoo prachtig,
Die trotsch op zichzelf in de winkelkast lei.

Ook lag er een kaasje van Fransche komaf
Met korsten en hoeken en brokken er af,
Vol vlezige kleuren
Vol putten en scheuren
En dat 'n verschrikkelijke lucht van zich gaf.

,,Jij stinkende kaas" had de bloedworst verzucht
,,Ik heb me al ziek van benauwdheid gekucht.
Hou op met dat snuffen
Ik lig hier te puffen
Zeg schaam jij je niet voor je ak'lige lucht ?"

,,Welnee" zei het kaasje ,,ik schaam me geen zier
Wanneer ik geen lucht gaf dan lag ik niet hier
Zoo ben ik gebooren
Ik riek naar behooren
Dat puffen en muffen is juist m'n plezier."

Toen kwam er 'n magere heer uit Den Haag
Die z' allebei kocht voor z'n maal van vandaag.
De worst lag te brommen
Zoo ver moest 't kommen
Nu ga ik met hem de de zelfde maag.

De heer ging naar huis en dineerde gezond,
Daarna stak ie smullend de kaas in z'n mond.
De lucht vond ie kittig
De smaak vond ie pittig
De bloedworst die was voor de maag van zijn hond.

Jantje zag eens pruimen hangen

Jantje zag eens pruimen hangen
o, als eieren zoo groot
't scheen dat Jantje wou gaan plukken
schoon zijn vader 't hem verbood
hier is, zei hij, noch mijn vader
noch de tuinman die het ziet
aan een boom, zoo vol geladen
mist men vijf, zes pruimen niet
maar ik wil gehoorzaam wezen
en niet plukken, ik loop heen
zou ik om een handvol pruimen
ongehoorzaam wezen?
Neen!voort ging Jantje naar zijn vader
die hem stil beluisterd had
kwam hem in 't loopen tegen
vooraan op het middenpad
kom mijn jantje, zei de vader
kom mijn kleine hartedief
nu zal ik pruimen plukken
nu heeft vader Jantje lief
daarop ging vader aan het schudden
jantje raapte schielijks op
jantje kreeg zijn hoed vol pruimen
en liep heen op een galop

zondag 5 juli 2009

Reservedelen en mijn baby!



Het is ondertussen al zo n drie weken geleden dat ik nog een stukje schreef... de tijd lijkt te vliegen!

Door de pijn aan mijn knieën, heupen en rug had ik er echter weinig zin in. Mijn huisje en de tuin liggen er een beetje verwaarloosd bij. Alle energie ging vooral naar mijn dieren en mezelf.

Vorige week ging ik naar de specialist en kreeg te horen dat zowel de knieën als de heupen dienen vervangen te worden door protheses. Niet echt goed nieuws maar ik verwachtte het ergens wel. De dokter stelde me voor om toch nog enkele maandjes op de tanden te bijten en drastisch te vermageren. Tja, ik had wel door dat ik echt wel veel te zwaar was maar de energie om te diëten EN lange dagen te werken ontbrak me een beetje.

Ik ben diezelfde dag begonnen. Na 3 dagen ben ik ondertussen al 2 kilootjes kwijt! Er zijn er nog veel te gaan en ik besef dat het enthousiasme wel zal zakken maar alles wat ik minder weeg moet ik niet meer meesleuren dus ... trachten vol te houden he?


Woensdag ging ik voor een vriend een Griekse landschildpad halen bij een kweker. Mijn eigen kolenbranderschildpad kwam ook van bij hem. Hij had nog 3 baby's van dezelfde soort als die van mij en toen ik ze zag, liet ik me weer helemaal inpakken door die diertjes. Gevolg: ik heb er nog een baby bij! Nu ga ik toch stoppen met diertjes erbij te nemen want straks kan ik inkom vragen als er bezoek is!

Elk diertje ligt me echter nauw aan het hart en stuk voor stuk zijn het schatjes. Ik zou me helemaal geen leven zonder dieren kunnen voorstellen!

zondag 14 juni 2009

Achter de coulissen...




Gisteren ben ik met de travestiegroep "Les Filles Magique" naar Schoonderbuken gereisd. Deze keer was het niet om naar de show te kijken maar om achter de coulissen wat te helpen met aankleden. Het was er enorm warm maar ... er zat ambiance in de zaal. Er traden verschillende artiesten op want het was een fanbal voor zangeres Cindy. De plaats waar de artiesten zich moesten klaarmaken was enorm klein en het was wringen.

De kledij werd ook buiten gehangen en het deed me een beetje denken op een zigeunerkamp: kleur in overvloed :-)

De lady's wurmden zich in nauwsluitende corsetten, panty's, prachtige kleedjes en pruiken. Make-up werd bijgewerkt en daar gingen ze dan... één na één als een goed lopende trein traden ze op. Na elk nummertje moesten ze zich in ijltempo uit- en weer aankleden. Ik was enkel het hulpje maar het zweet liep soms langs mijn rug om het tempo bij te houden. Als je in de zaal zit met een lekker drankje besef je helemaal niet dat het echt zwoegen is.
Ik zag voor het eerst lady Violet aan het werk. We hadden al vroeger kennis gemaakt maar het professionalisme had ik nog niet kunnen zien. Vooral het nummer "Konijn" bekoorde me enorm.

"Mijn" lady's deden het zoals gewoonlijk perfect. Het zijn echte professionals die zelfs onder hoge druk hun nummers aan het publiek brengen met steeds dezelfde inzet.




zaterdag 23 mei 2009

Een dagje zoo van Antwerpen.






Al een paar maanden geleden legden mijn oudste zoon, zijn gezin en ik vast dat we een dagje zoo zouden doen tijdens mijn verlof. Wij wisten op dat moment helemaal niet dat er net nu een baby-olifantje zou geboren worden en nog minder welke stormloop er zou zijn om dit diertje te gaan bekijken. Ik wilde onze afspraak toch laten doorgaan en vandaag was het zover.

We hadden besloten om met de trein te gaan. Voor de kinderen was dit op zich al een belevenis.

Om kwart na tien waren we ter plaatse en zodra we binnen waren verorberden we eerst wat broodjes die ik op voorhand had klaargemaakt. Het weer was lekker warm, soms wel eens te warm maar we genoten van alles wat we zagen. Natuurlijk zagen we ook het kleine olifantje, maar er waren nog zo veel dieren die we met jongen zagen en waar geen heisa over werd gemaakt. Ik profiteerde ervan om mijn foto-apparaat zo veel mogelijk te gebruiken en het resultaat mag er zijn ... vind ik zelf dan :-)
Op het einde van onze lange wandeling zagen we een standje waar kinderen hun gezichtje konden laten beschilderen met hun favoriete dier. Mijn kleindochter koos voor een tijger en toen het aan mijn kleinzoon was en de juffrouw hem vroeg welk dier hij wou zei hij: "een vliegtuig".
Tja, je kan niet zeggen dat hij niet origineel was he? Het werd dus ook een vliegtuig.

Doodmoe maar tevreden keerden we met de trein terug en we stopten bij een frietkraam om onze dag af te sluiten met een heerlijk frietje met mayo.

donderdag 21 mei 2009

Fonske de veelvraat!!!




Normaal gezien zou alles rustig moeten verlopen met Fons en zijn dames maar... ik vrees dat ik hem toch wel erg heb verwend en hij weet als ik zijn terrarium open en mijn handen aan de bodem hou dat zijn eten geserveerd wordt. Hij raast dan naar beneden om alles op te smullen.

Fonny had al zijn koppeke gek gemaakt door te "knikken" en toen hij op haar "uitnodiging" inging en bijna bij haar was... wipte ze vlug weg als een sprinkhaan :-)

Deze morgen zag ik dat Fanny er wat lusteloos bij zat (ze vervelt momenteel en dan zijn ze minder energiek) en wou haar even vastnemen om te kijken of ze wel in orde was. Fonske rende naar beneden en hapte naar kleine Fanny! Ik kon hem nog net wegduwen en Fanny vlug wegnemen.

Ik heb het zekere voor het onzekere genomen en heb de kleintjes in een ander terrarium gezet tot ze wat groter zijn. Ze blijven elkaar zien maar er zit glas tussen wat me momenteel veiliger lijkt.

Hierboven mijn twee meisjes: Fanny is donkergroen (door het vervellen) en Fonny is lichtgroen.
Schrijf ik veel over mijn dieren? Tja, waar het hart van vol is he?

Mijn cadeautje....

Toen mijn dochter, haar vriend, kinderen en schoonouders binnen kwamen, kreeg ik twee pakjes in mijn handen geduwd met de verwittiging er heel voorzichtig mee om te gaan. "'t Is een hagedis!" riep mijn kleinzoon. Ik voelde inderdaad iets bewegen in de dozen en heel voorzichtig opende ik de eerste. Ik zag een pracht van een groen diertje zitten... eindelijk een Fanny voor mijn Fonske! Het diertje liet zich gewillig uit de doos halen en ik liet haar in het terrarium van Fonske.
Ik opende de tweede doos en vreesde al dat ik nog een terrarium zou moeten aanschaffen want... wat kon ik nog meer wensen? Wat bleek? Er zat nog een vrouwelijk wateragaamke in dat ik spontaan Fonny heb genoemd. Ze was feller groen dan haar zus en een pak levendiger en ik kon haar met moeite bedwingen toen ze bijna uit de doos sprong.
Fonske heeft nu een harem alhoewel... hij zal nog wel eventjes moeten wachten tot de juffertjes zijn uitgegroeid tot volwaardige dames want ze zijn nu zo n 10 keer kleiner dan hem :-)

Birthday...

Uw ondergetekende is weer een jaartje ouder geworden. Of ik daar zin in heb of niet... het is zo. Ik besloot dus om er het beste van te maken. Op voorhand had ik al ingecalculeerd dat mijn verjaardag tijdens mijn eerste verlof zou vallen. Een barbeque leek me wel leuk... ik nodigde dus alle kids en hun aanhang uit voor een fijne namiddag.
De dag ervoor kocht ik een partytent en een gloednieuwe bbq aan want ik wou niets aan het toeval over laten. Nog wat heerlijk vlees en de nodige flessen drank en we konden aan de rol gaan. Ik kreeg een prachtig cadeautje (dat lees je in het volgend stukje) en het weer was prima. Mijn dag kon echt niet stuk: ik was omringd door diegenen die ik graag zie. Wat moet een mens nog meer verlangen?

maandag 11 mei 2009

Moederdag!






Gisteren was het Moederdag. In de voormiddag ging ik op zoek naar bloemen voor mijn eigen moeder want bij de bloemist waar ik normaal ga stond een rij auto's tot op de straat. Gelukkig moest ik niet te lang zoeken. Terwijl ik een bloemstukje uitkoos vond ik ook een beklede stok die prima kon dienen voor Fonske. Bij de takken die in zijn terrarium staan heeft hij niet zo heel veel grip en soms dondert hij gewoon naar beneden.

Een half uur voor ik naar mijn moeder zou vertrekken kwam mijn jongste zoon langs en hij reed mee met me om ook zijn oma een gelukkige moederdag toe te wensen. Ook mijn oudste zoon kwam er langs met zijn gezin en we hadden een heel gezellige namiddag. We konden in de tuin zitten want het weertje was heerlijk. Ik heb genoten!

's Avonds kwamen ook mijn dochter en haar vriend langs en zij hadden een reuze zelfgemaakt zwembad mee voor Fonske. Wat een leuke verrassing!

Vandaag heb ik zijn terrarium een beetje herschikt en op de foto zie je het resultaat. Nu nog wat meer planten en dan kan ik Steven nog eens aanporren om na te vragen of er nog geen Fanny te vinden is voor "den Fonzie".

donderdag 30 april 2009

Insomnia?



Het is nu al weken aan een stuk dat ik per nacht zo'n 2 tot 3 uren slaap krijg. Hoe het komt? Geen idee anders zou ik er vlug iets aan gedaan hebben. Vorige week vond ik het welletjes en ging ten rade bij mijn dokter. Ook hij had niet zo direct een uitleg en stelde de vraag of ik stress had. Tja... wie heeft geen stress he? Ik heb niet meer stress dan vroeger of zelfs minder want toen ik indertijd vier puberende kinderen had kon ik daar echt van meespreken.


Ik ben op zoek gegaan op het internet en las dat je, hoe ouder je wordt, minder slaap nodig hebt. Zal ik dan maar 5 minuutjes slapen als ik 80 ben?


Ik kreeg slaappilletjes van de dokter maar tenzij het suikerbollen waren hielpen ze niet echt. Ik wil ook niet gaan overdrijven en afhankelijk worden van die ondingen.

Hij schreef me ook een week ziekteverlof. Ik trachtte overdag zo actief mogelijk te zijn (in zoverre mijn oude knoken het toelieten) en laat op te blijven om toch eens een nachtje door te slapen. Overdag vertik ik het om mijn ogen dicht te doen. Elke avond opnieuw hoopte ik op hetgeen ik vroeger zo makkelijk deed: me neerploffen in bed, ogen dicht en... ronken maar!

Alle middeltjes waar ik maar kon aan denken heb ik gebruikt: mijn kamer zo donker mogelijk maken, warme melk drinken, een warme douche, de computer vroeger uit, aftellen... niks, noppes, nada! Zelfs de klok heb ik omgedraaid zodat ik de uren niet kon aftellen voor het terug tijd was om op te staan.


Ik hoop dat het maar een periode is en ik gauw weer de pannen van het dak kan snurken.

dinsdag 21 april 2009

De zoo van Sleidinge!




Gisteren kreeg ik er nog twee diertjes bij. Een koppeltje prachtige jonge baardagamen kwamen mijn nu toch wel al serieuse collectie reptielen vervoegen.

Als welkomstmaal heb ik ze onmiddellijk wat krekels gegeven en op een paar minuten hadden ze beiden hun buikje rond gegeten.

Het zijn schitterende diertjes die je zonder veel moeite kan hanteren. Ze hadden geen moeite om te wennen aan hun groter verblijf wat een opluchting is want niets is meer frustrerend dan dieren die niet willen eten, zoals Fonske een tijdje geleden deed.

Fonske is ondertussen helemaal in zijn sas met zijn grote woonst. Hij ligt momenteel heerlijk te slapen onder de lamp met de poten loshangend op een grote tak. We zijn nog steeds op zoek naar een geschikte dame voor hem want ze moet toch een beetje zijn grootte hebben. Ik hoop dat ik binnenkort een bericht krijg van Steven om haar te halen.

donderdag 16 april 2009

Fonske is verhuisd!



Nu gebleken is dat Fonske weinig at omdat hij in een moeilijke vervelling zat en ik me dus geen zorgen moest maken over dierenartskosten heb ik hem getrakteerd op een heel ruime terrarium. Mijn schoonzoon is ook aan het uitkijken naar een mooie dame voor hem. Het verhaal van Fonske is dus nog niet aan zijn einde, jullie zullen nog wel over hem lezen!

Gisterenavond werd het terrarium geleverd door Steven en zijn papa en... er werd vrolijk verhuisd! Fonske kwam in zijn ruime villa te zitten en de gekko's en skink kregen de ruimere woonst van Fonske. Mijn gekko's werden ook gesekst en het bleek dat het twee mannetjes en een vrouwtje waren. Wel leuk om een expert in de familie te hebben :-)

Toen iedereen vertrokken was ging ik nog even rustig zitten kijken naar mijn diertjes en... ik genoot ervan! Mister Hide is zelfs veel meer te zien en geniet nu van de warmtelamp op een tak.

Het was even een investering maar als je bedenkt hoe lang deze dieren kunnen leven dan wil ik toch dat ze een comfortabel en ruim verblijf krijgen.

maandag 13 april 2009

Lentekriebels

Vandaag is het Paasmaandag dus... nog een extra dagje vrij. Rond de middag kwam de zon eindelijk te voorschijn en meteen waren ze daar... de kriebels! Ondanks mijn goede voornemens om me door een berg strijk te wurmen ging ik naar buiten om mijn terras te schrobben. Door de lange wintermaanden stond er vrij veel mos. Ik haalde de schuurborstel en de waterslang uit de schuur en bedacht dat ik beter eerst de kippen en vissen kon voeren.
Toen ik bij de vijver kwam hoorde ik plonsen en pletsen. Normaal gezien verdwijnen mijn vissen naar de diepte als ik dichtbij kom maar nu zag ik ze allemaal bovenaan rondzwemmen... eerder rondracen.
Ik bleef even staan om het tafereeltje te bekijken en toen zag ik het... de volgende lichting jongen werd op dit ogenblik gemaakt.
Het is de eerste keer dat ik ze dat zie doen, ondanks dat er momenteel al zo n 20 jongen van ongeveer 7 cm rondzwemmen. Ik heb er dus mijn fototoestel voor gehaald in de hoop er een foto van te kunnen maken. Het ging allemaal razendsnel en het beste resultaat zie je hierboven.
Tja het is pas april maar ik voel de lente ook kriebelen en tel de dagen af tot mijn verlof in mei om met de grote lenteschoonmaak te beginnen.

vrijdag 10 april 2009

All God's children

Op een avond stond ik met het mobiele waterkantoor aan een gemeentehuis en toen het tijd was om te stoppen, keek ik even door het raam naar buiten. Het is zo dat ik buiten kan kijken maar dat je van buiten niet naar binnen kan zien.
Achteraan de wagen zag ik een mevrouw van midden de dertig naar onze wagen kijken, terugkeren en nog eens kijken. Ze zette een overgrote handtas op de grond en begon er in te rommelen. Toen haalde ze er een schrift uit en een balpen en begon er in te schrijven, steeds opkijkend naar de achterkant van onze wagen.
Ik weet dat enkel onze website op de wagen staat vermeld dus dacht ik dat die mevrouw misschien info zocht en niet durfde binnen komen.
Ik stapte naar buiten en ging naar haar toe en vroeg haar of ik haar kon helpen. Toen ze begon te praten wist ik genoeg. Ze vertelde me dat ze onze naam zo mooi vond en was bezig de lettertjes één voor één over te tekenen op een kinderlijke manier.
Ik ben geduldig blijven wachten om te vertrekken tot ze klaar was en ze met een tevreden blik haar schrift in haar tas stopte en verder stapte. Ze wuifde nog even naar me toen ik weg reed en ik... ik wuifde terug en kreeg een warm gevoel omdat ik ze plezier had kunnen doen met dat beetje geduld. Per slot van rekening zijn we allemaal God's schepsels he? :-)

donderdag 9 april 2009

Verkeersdrempels

Zoals jullie weten ben ik vrij veel op de baan en je ziet echt soms de gekste dingen. Eén ervan is het feit dat sommige mensen denken dat de strepen die de helling van een verkeersdrempel moeten aangeven nemen voor een zebrapad, zelfs als datzelfde zebrapad een paar meter verder ligt. Ze stappen gewoon over en durven al een boos kijken als je niet vlug genoeg remt.
Misschien moeten de strepen bolletjes gemaakt worden of zo? Maar wie weet begint dan niet iemand die bollen in te kleuren :-)

dinsdag 31 maart 2009

Zonnebaden




Vandaag was het een heerlijke lentedag. In het zonnetje was het aangenaam vertoeven en je kon merken dat meer mensen dan anders een korte pauze namen om toch eventjes op de parking in de weldoende stralen te gaan staan.
Het is raar hoe dit weer je humeur beinvloeden kan.
Toen ik mijn diertjes kreeg hadden ze enkel een gewone lamp in hun terrarium hangen. Ik had gelezen dat ze UV-stralen nodig hebben en heb dus onmiddellijk zo n lamp geinstalleerd.
Ze komen elke avond uit hun schuilplaats om de lekkere meelwormen die ik ze geef te verorberen. Toen ik net naar hun terrarium keek zag ik ze liggen... met gesloten ogen, pootjes slap naast hen... onder de lamp. Ik vond het vrij komisch om ze te zien liggen zoals zoveel mensen gaan zonnebaden op een tropisch strand. Vandaar dus de fotootjes.


zondag 29 maart 2009

There's a rat in my...


Nee niet in mijn keuken (voor diegenen die het liedje kennen) maar in het tuinhok.


Sedert ik 3 jaar geleden muizen had in dat zelfde hok doe ik mijn kippeneten in een oude metalen vuilnisbak met deksel. De zakken zijn echter net iets te groot en wat ik er niet in krijg staat zo in het hok want op een dag of drie is het opgebruikt.

Sedert die plaag had ik dus geen last meer van muizen gehad maar toen ik vandaag een beetje schoon wilde maken vond ik keutels die echt wel te groot zijn om uit een muizenpoepeke te komen. Een rat dus.


Elk jaar leg ik tijdens de winter gif maar dit beestje negeert het zakje blijkbaar. Ergens hoop ik dat ze met de lente terug naar het land zal trekken waar ze voldoende voedsel kan vinden maar ik vrees dat die kans klein is eenmaal dat beestje "haar/zijn" plaatsje heeft gevonden.


Ik, als grote dierenvriend, heb er een hekel aan om een dier te doden maar knaagdieren zijn een echte plaag dus zal ik mijn buurman maar eens om goede raad vragen, hij woont hier al heel lang en zal het probleem ook wel kennen.


'k Had het moeten weten want iedere keer Fientje met me mee ging om de kippen te voeren, was ze in alle hoekjes aan het snuffelen. Sorry Fien... volgende keer geloof ik je :-)

Wat moet een mens nog meer hebben?


Gisterenavond kwamen we samen met de "jeugd van toen" van de Rijmsdam. Het werd intiem want we waren maar met vijf maar het was er niet minder gezellig om. Het eten was lekker in het zuidamerikaans restaurantje waar we aten en de plagerijen waren niet uit de lucht. Ik hoop dat mijn vier tafelgenoten er evenveel van hebben genoten.

Het was goed om weer eens samen te zijn met vrienden en het werd een geslaagde avond.

donderdag 26 maart 2009

Baasjes en beestjes...
















Misschien moet ik een plaatsje vragen op de beurs "Baasjes en beestjes" want de zoo hier bij me thuis breidt uit.
Een vriend van mijn zoon zocht een goede thuis voor zijn diertjes en ja... wie me kent... ik kon het niet laten om deze prachtdiertjes te adopteren en ze een goeie thuis te bezorgen.

Ik heb ze allemaal een naam gegeven:
Een prachtige berberskink heb ik Mister Hide (inderdaad een variatie op mister Hyde) genoemd omdat hij zich steeds verstopt in het zand en pas in de ochtend te voorschijn komt om op krekels te jagen. Twee luipaardgekko's waarvan eentje nu in volle vervelling zit: Gusta en Guustje en één vetstaartgekko: Wimpie.

Eergisteren kwam mijn zoon ze brengen en na de verhuis en het verversen van het zand was hun stress na 24 u al volledig verdwenen. Het zijn allemaal dieren die pas in schemertijd actief worden maar dat vind ik niet erg want ik ben toch overdag naar het werk en kan zo nog van hen genieten als ik thuis kom.

woensdag 11 maart 2009

Fonske






Vandaag was het eindelijk zover... Fonske, de wateragaam, kwam bij me wonen!

Al sedert ik jong was werd ik gefascineerd door reptielen en amfibiën. Als kind had ik kikkervisjes, kikkers en salamanders. Meer mocht niet van ma en pa :-)

Toen ik getrouwd was bleek mijn toenmalige echtgenoot een fobie voor reptielen te hebben en meer dan een terrarium met een gekko kwam er niet in.
Toen ik gescheiden ben was er geen tijd en kwam de opvoeding van de kinderen op de eerste plaats, maar nu... is het zover... er staat een terrarium met een prachtige wateragaam in de living.

Fonske is uiteraard een mannetje van ongeveer 2,5 jaar. Ondanks dat deze dieren makkelijk stress hebben bleek hij heel vlug op zijn gemak te zijn en at onmiddelijk zijn morio's.
Terwijl ik dit blogje aan het schrijven ben, is hij naar de zijkant van het terrarium gekropen en hij zit me op te nemen.

De stap heb ik niet lichtzinnig genomen. Pagina's en pagina's info heb ik verzameld. De pro's en de contra's gelezen, de verzorging die zo'n dier nodig heeft, wat er mis kan gaan, waar ik moet op letten, de voeding, enz... Het feit dat mijn dochter haar vriend een reptielenwinkel bezit, heeft me over de streep getrokken. Ik kan steeds op Steven terugvallen als er iets fout is met Fonske.

Of ik ooit een dame voor hem aanschaf weet ik nog niet. Eerst maar eens afwachten hoe het met ons tweetjes gaat he?

En Fientje???... Die is jaloers :-) Ze staat met haar voorpootjes tegen de kast als ik voor het terrarium sta.

vrijdag 6 maart 2009

Het kussen...


Vorige woensdag was ik vrij en dan tracht ik steeds wat boodschapjes te doen. Ik zag een hondenkussen en besloot het te kopen voor Fientje. Ze ligt immers steeds op de kleine kussentjes in de zetel en die moet ik dan vaak wassen.

Toen ik thuis kwam legde ik het vrij grote kussen in de zetel en ja hoor... het juffertje ging er onmiddellijk op liggen en viel in een weldoende slaap.

Blijkbaar is dat kussen haar zo bevallen dat ze nu zelfs de poes niet toelaat om er ook maar een pootje op te zetten en ze gromt tot poes het opgeeft en ergens anders een plaatsje zoekt.

Blijkbaar deed ik een goede koop volgens haar :-)

donderdag 26 februari 2009

Boete...

Het is vastentijd en hoogstwaarschijnlijk vindt de politie het nodig dat sommigen onder ons boete doen.
In het begin van deze week stonden ze te flitsen aan een zone 30 aan een school ondanks dat het nu krokusvakantie is...
Vandaag had ik prijs! In Middelkerke sta ik met de camion van het werk steeds op dezelfde plaats. Door het begin van het seizoen voor de marktkramers en het groot aantal toeristen was die plaats ingenomen. Ik parkeerde wat verder maar de achterkant van de wagen hing over een plaats voor mindervaliden. Er waren echter nog 2 plaatsen vrij dus dacht ik dat niemand me dat kwalijk zou nemen, ik sta er per slot van rekening om de mensen te helpen he?
Dat was buiten een "zwaan" gerekend! Ik zag hem stoppen en sommige autokentekens noteren en tot mijn verwondering deed hij dat ook van onze auto. Ik stapte uit om hem te zeggen dat ik er in opdracht van de gemeente stond maar hij liet me niet eens uitpraten en blafte me af dat ik onmiddellijk moest vertrekken. Ik heb even op mijn lip gebeten en had zin om die macho een oplawaai te geven maar het leek me beter om gewoon "ok" te zeggen en te vertrekken want ik zag hem in staat me ook nog een boete voor smaad te schrijven.
Tja... de politie... uw vriend?

donderdag 19 februari 2009

Zorgen.... wie heeft ze niet?

Ik maak me zorgen. Ondertussen heb ik door dat ik me infeite altijd wel om iets zorgen maak...
Mijn jongste zoon is vorige maandag op kot gaan wonen en ik maak me zorgen om hem. Of hij wel goed zal eten... of hij zijn studies niet zal verwaarlozen... of hij wel zal toekomen met zijn centen...
Ik maak me zorgen om mijn ouders. Is hun gezondheid nog wel goed... ga ik wel genoeg...
Zorgen om mijn oudste zoon die werkloos is... zal hij wel een job vinden... en zal die goed genoeg betaald zijn om zijn gezin te onderhouden... om zijn kids te geven wat ze nodig hebben...
Zorgen om de zoon die niet meer naar huis komt... waar is hij... hoe maakt hij het...
Zorgen om mijn dochter... zal zij iemand vinden die samen met haar de kinderen liefdevol wil opvoeden...
Zorgen om mijn hondje dat oud is en misschien niet zo heel lang meer zal leven. Zal ik het wel tijdig merken als ze pijn heeft...
Zorgen om de collega's die onder grote werkdruk zitten... wie zal afvallen... wie houdt vol???
Zorgen ook over hoe het sociaal momenteel allemaal scheef loopt. Steeds meer mensen geraken in de financiele knoei... waar leidt dit allemaal naartoe?
Zorgen om mezelf... zal ik het fysiek kunnen volhouden om met de camion op de baan te gaan? Hou ik het mentaal ook vol om s morgens om 5 u op te staan en te werken tot 20- 21.30 u?
Vroeger, toen ik nog ongetrouwd was, leefde ik als God in Frankrijk. En nu... lijk ik wel een piekeraar eerste klas! Maakt dit deel uit van het ouder worden?
Ik tracht er niet te veel over te praten want ik wil me ook nog niet eens zorgen maken dat iedereen me een zeur vindt maar heel soms verlang ik naar een plekje op een verlaten eiland... zonder zorgen.

woensdag 18 februari 2009

Vriendschap


Al meer dan een maand sedert ik nog een blogje schreef! Wat vliegt de tijd toch!

Vandaag wil ik het even hebben over vrienden van me. Vorig jaar september leerde ik een man kennen die deel uitmaakte van een groep die travestieshows bracht.

Toevallig hoorde ik dat de groep al heel lang op hun nieuwe website wachtte en ik stelde voor om die voor hen eens in elkaar te "flansen".

We kwamen samen, ik leerde de andere leden van de groep kennen en de website werd een feit.

Ondertussen woonde ik een paar shows van hen bij en langzamerhand groeide de vriendschap.

Telkens ik hen zie, getransformeerd in een vrouw, geniet ik van hun enthousiasme en de energie die ze uitstralen. Nu ik een kijkje kreeg van wat er allemaal aan voorbereidend werk moet worden gedaan om een goeie show te brengen is mijn respect alleen maar gegroeid. De nummers, de muziek, de choreografie, de kledij, de kapsels, make-up, enz... en dat allemaal voor het toch wel verwende publiek. Ze brengen een mengeling van glamour en humor en dat is een cocktail die enorm veel succes oogst.

Ondertussen weten ze dat ze op mijn steun kunnen rekenen maar wat ik van hen kreeg is onbetaalbaar, hun onvoorwaardelijke vriendschap.


vrijdag 9 januari 2009

En de boer.. hij ploegde voort!

De tijd ontbrak me om deze blog aan te vullen maar vandaag wil ik toch een klein stukje schrijven.

Jullie weten ondertussen al dat ik in een dorp woon met achterin een weide met koeien en een varkenskwekerij en vooraan velden met allerlei groenten. Ik vind het heerlijk om te volgen hoe er gezaaid, gewied, gemaaid of geoogst wordt. Mijn respect voor de boeren groeit met de dag. Als ik 's morgens om 5 u kreunend uit mijn bed kom omdat ik het zo vroeg vind, zie ik hen al bezig op het land.

Met de felle vorst van de laatste dagen dacht ik dat alles stil zou liggen maar nee hoor, gisteren vroor het dat het kraakte maar wie zag ik op het veld bezig??? Juist!

Er wordt gezegd dat boeren vaak zagen en klagen maar als ik al die arbeid zie... vind ik dat ze alle recht hebben om dat te doen. Ze hebben immers een job van 7 op 7 !