Het is nu al weken aan een stuk dat ik per nacht zo'n 2 tot 3 uren slaap krijg. Hoe het komt? Geen idee anders zou ik er vlug iets aan gedaan hebben. Vorige week vond ik het welletjes en ging ten rade bij mijn dokter. Ook hij had niet zo direct een uitleg en stelde de vraag of ik stress had. Tja... wie heeft geen stress he? Ik heb niet meer stress dan vroeger of zelfs minder want toen ik indertijd vier puberende kinderen had kon ik daar echt van meespreken.
Ik ben op zoek gegaan op het internet en las dat je, hoe ouder je wordt, minder slaap nodig hebt. Zal ik dan maar 5 minuutjes slapen als ik 80 ben?
Ik kreeg slaappilletjes van de dokter maar tenzij het suikerbollen waren hielpen ze niet echt. Ik wil ook niet gaan overdrijven en afhankelijk worden van die ondingen.
Hij schreef me ook een week ziekteverlof. Ik trachtte overdag zo actief mogelijk te zijn (in zoverre mijn oude knoken het toelieten) en laat op te blijven om toch eens een nachtje door te slapen. Overdag vertik ik het om mijn ogen dicht te doen. Elke avond opnieuw hoopte ik op hetgeen ik vroeger zo makkelijk deed: me neerploffen in bed, ogen dicht en... ronken maar!
Alle middeltjes waar ik maar kon aan denken heb ik gebruikt: mijn kamer zo donker mogelijk maken, warme melk drinken, een warme douche, de computer vroeger uit, aftellen... niks, noppes, nada! Zelfs de klok heb ik omgedraaid zodat ik de uren niet kon aftellen voor het terug tijd was om op te staan.
Ik hoop dat het maar een periode is en ik gauw weer de pannen van het dak kan snurken.
