Het is alweer een week dat ik thuis zit met rugproblemen. Ondanks een spuit van mijn huisdokter is er niets van verbetering te merken. Hij vertelde me dat het iets is waar ik heel oud mee kan worden en niet dood zal van gaan maar ik WIL helemaal geen 100 worden en zeker niet als het is met constante pijn! Hier had ik echt totaal geen boodschap aan. Ik heb nu al mijn hoop gevestigd op de specialist waar ik op 5 december een afspraak mee heb.
Ik mis door al deze miserie vooral mezelf. Ik heb geen zin meer in kwinkslagen, moppen tappen of zelfs contact met mensen. Meer en meer trek ik mezelf terug in mijn schulp en geniet enkel nog van rust en mijn dieren. Is dit hoe ik mijn laatste levensjaren ga doorbrengen? Ik mag hopen van niet! Ik wil verdorie genieten na al die jaren werken en kids opvoeden en niet zitten verkommeren met een pamper rond mijn billen, wachtend tot iemand me komt voederen.
Mijn grote droom, rondreizen door Australië, heb ik opzij geschoven omdat ik weet dat het niet meer realiseerbaar is. Maar... naar een warm landje trekken, al was het voor een weekje, zou toch heerlijk zijn? En wie weet zou het voor mijn oude botten ook wel heilzaam kunnen werken?
Afwachten dus... alle hoop is op de specialist gevestigd!
