Gisteren werd mijn kleinzoontje geopereerd. Hij wordt deze maand 4 jaar dus is nog heel klein en kwetsbaar. Gelukkig gingen zowel zijn moeder als zijn vader met hem mee en bleven de hele tijd bij hem. Ik moest werken dus het telefonisch contact met mijn dochter was enorm belangrijk voor me want zoals jullie ondertussen al weten zijn mijn kleinkindertjes mijn oogappels.
Alles ging prima en ondanks het eerste uur waar hij de hele tijd weende van de pijn kon hij s avonds al naar huis.
Mijn oudste zoon heeft een enorm grote maar enorm lieve hond. Hij kreeg bericht van de eigenaar van het huis dat hij huurt dat hij het dier moet weg doen of verhuizen. Aangezien hij nergens nog een huis zal kunnen huren die zo goedkoop is moet hij dus met pijn in het hart de hond weg doen. Hij heeft me gevraagd of ik het dier onderdak wil geven en dat wil ik ook wel maar door mijn job ben ik niet zo vaak thuis en ik vraag me af of ik wel een goed bazinnetje voor Ganza (zo heet het beest) zou zijn. Ze zou niets tekort komen qua voeding of verzorging maar aandacht is ook belangrijk.
Ik zit dus nog te knabbelen wat ik ga doen. Ik wil het best proberen want het dier verdient een goede thuis, maar wat als ze niet kan wennen? Mijn zoon argumenteert dat hij haar dan nog vaak kan zien maar dat is niet echt genoeg he?
