Morgen vieren we Pasen en sedert de kleinkindertjes er zijn, is het gebruikelijk dat die bij hun oma, ik dus, eitjes komen zoeken in de tuin. Ik geniet er eindeloos van om de eitjes te verstoppen en dat duurt langer dan de tijd die de kindertjes (en hun ouders) nodig hebben om ze te zoeken.
We hebben al afgesproken dat ze morgen komen maar ik vrees dat ik een andere plaats zal moeten uitzoeken om de eieren te verstoppen. Het regent, hagelt, sneeuwt en waait zoals het alleen maar bij ons kan doen! Maartse buien... bweikes!
Ik heb besloten om de eieren binnen te verstoppen en aan de kinderen te vertellen dat ik de deur heb laten open staan voor de ... klokken/paashaas. Wel moeilijk want de kleintjes van mijn dochter gaan naar een katholieke school en die verwachten de klokken, de kinderen van mijn zoon gaan naar een gemeentelijke school en daar is de paashaas de eierleverancier.
Ik sla me wel uit de slag want voor hen tellen alleen die lekkernijen waar ze meteen een grote hap van nemen. De besmeurde kasten en deuren neem ik er met liefde bij... het is immers moeilijk voor die kleine kleutertjes om handen en gezicht netjes te houden met al die chocolade!
Ik ga genieten... het gaat allemaal zo rap voorbij en voor ik het zal beseffen zullen ze met hun vriendje of vriendinnetje op de stoep staan.
