Mijn trouwe lezers weten dat ik kippen heb. Mariette zaliger was een Houdini en at in twee hokken: eerst bij mij en dan bij de buren. Nu heb ik een kip die het lapje grond die ze ter beschikking heeft om te scharrelen, niet groot genoeg vindt. Elke dag wipt ze bovenop het kippenhok en vliegt dan over de twee meter hoge afsluiting, recht de tuin in. Ze scharrelt in het gras en vindt wel altijd iets dat eetbaar is. Als ik thuis kom geef ik mijn kippetjes hun graan en het kippetje komt me dan al van ver tegemoet gerend. Ze gaat mee in het tuinhuis waar ik de graantjes uit een ton in een emmer schep en loopt me kort voor de voeten als ik naar het kippenhok ga.
Fientje vindt dit allemaal niet zo best. Ik vermoed dat ze jaloers is op die pluimenbal. Ze tracht dan met haar tandenloze bekje toch in de poten van de kip te bijten. Marcella, ze moet toch een naam hebben, ging dan liggen en Fientje voelde zich weer meesteres van het domein.Tot voor een paar dagen... Marcella vond dat het welletjes was geweest en pikte Fien op haar neus. Fientje jankte de hele buurt bij elkaar en droop af. De kip voelt zich nu heel zelfzeker en met pitbull-allures rent ze nu recht naar Fien van zodra die te dicht komt. Misschien moet ik Fientje mijn vals gebit eens lenen om haar eigenwaarde wat op te krikken en Marcella haar plaats in de voedselketen diets te maken?
