Eerst en vooral wil ik al mijn familie, vrienden en kennissen een vredig kerst toe wensen. Het is een wens die ik van harte meen. In deze woelige tijden zijn we zo jachtig bezig met materiële zaken dat we de essentie van het kerst vieren vergeten. Het is vooral een feest van vrede! De pakjes, lichtjes en overdadig eten en drinken zijn bijkomstig. Ja het is natuurlijk leuk om de kindjes hun gezichtjes te zien blinken als ze een pakje krijgen maar de volgende dag zijn ze dat wel al vergeten. Het familiegebeuren, de geborgenheid van hun gezin... DAT is belangrijk!
Zelf zit ik in deze periode met gemengde gevoelens. Ik kijk er naar uit om na een jaar in een druk gezin geleefd te hebben weer in mijn eigen stekje te wonen. Zal ik het missen? Ja, sommige zaken wel natuurlijk, maar ik miste vooral rust en mijn persoonlijke orde en regelmaat. Een jong gezin leeft op een andere manier en dat bracht soms ergernissen met zich mee. Ik denk dat ook zij nood hebben aan een leven zonder iemand die zaken voor hen tracht te regelen. Ook al was dit goed bedoeld.
Ik heb ook een paar mensen uit mijn leven geschrapt en ook dat doet pijn. Veel details schrijf ik hier niet over maar wie mij kent weet dat je heel lang van me kan profiteren en ik er onvoorwaardelijk voor iemand kan zijn tot... die druppel...
Volgende week zijn we hier allemaal samen: mijn kinderen, schoonkinderen en kleinkinderen. Het is op zo'n dagen enorm druk maar toch betrap ik er mezelf op, op zulke samenkomsten, dat ik soms heel stilletjes ergens ga zitten en MIJN bende bekijk en mijn hele lijf zich vol warme liefde voelt stromen. Ik zie ze graag! Stuk voor stuk!
