vrijdag 8 februari 2008

Goeiedag...alstublieft... dankuwel...tot ziens

Vandaag moest ik folders leveren bij een gemeentebestuur (dat ik beter niet noem). Toen ik een paar maanden geleden de folderstanden moest afleveren kreeg ik een vrij stuurse man die me zei dat ik maar moest maken dat ze gemonteerd werden want dat "hij zich daar niet mee bezig hield". Daarop liet hij me gewoon staan.
Op zich vind ik het niet erg om dat te doen maar ik stond er midden de klanten en moest er op mijn knieƫn het zaakje in elkaar vijzen. Niet echt leuk als het de eerste keer is dat je zoiets in elkaar puzzelt en er dan nog zo'n tiental mensen op je handen staan kijken.
Vandaag was hij er ook. Toen ik hem de pakketjes wilde overhandigen zei hij "vul ze zelf maar aan he?" Hij tekende zonder te kijken en liet me opnieuw staan zonder me nog een woord of een blik te gunnen. Ik had geen tijd om nog iets te zeggen!
Ik heb ze dan maar aangevuld en ben vertrokken maar het knaagde wel. Had die man echt altijd zo'n rothumeur? Zelfs de elementaire beleefdheid hanteerde hij niet: geen "goeiedag", geen "tot ziens", niets! Je zal er maar mee getrouwd zijn!