zondag 24 februari 2008

Zorgen... het vervolg




Men zegt altijd dat een ongeluk nooit alleen komt... Het stukje dat volgt bewijst nog maar eens dat dit waar is.


De week begon met het gereutel van mijn verwarmingsketel. Er kwam zwarte rook uit de schouw en die had niets te maken met eventuele pausverkiezingen! Gelukkig is de eigenaar van dit huis iemand met veel connecties en er kwam de volgende avond al iemand kijken. Lucht in de leiding was het verdict. Eén draai aan de leiding en 30 euro later was het opgelost.




Op woensdag kreeg ik een telefoontje van mijn dochter... "of ze even langs kon komen". Natuurlijk kon dat en toen kreeg ik te horen dat mijn kleinzoon een gezwelletje had en ze niet wisten of het een cyste of "iets anders" was dus dat hij moest geopereerd worden.




Vrijdagavond opnieuw een telefoontje. Mijn zoon en de twee kinderen waren frontaal aangereden door een dronken spookrijder meldde mijn schoondochter uit de spoeddienst van het ziekenhuis. Gelukkig mochten ze dezelfde avond naar huis met een nekband. Hij had zijn autootje pas 2 weken en het was totaal vernield. Ik trachtte te relativeren maar de zorg om mijn zoon en kleinkindertjes maakten me een wrak.




Drie keer is scheepsrecht dacht ik maar nee hoor... deze morgen kreeg ik terug een telefoontje: mijn zus was opgenomen in het ziekenhuis! Ze heeft een prop in haar kransslagader en wordt morgen gesondeerd.




Ik vraag me af of ik niet beter mijn gsm en huistelefoon in de vuilnisbak gooi!