Nu ik met één kruk rondpikkel gaat het makkelijker om met de vrije hand allerlei dingen te kunnen doen. Ik ben dus eerst al begonnen met de berg strijk die ik had opgespaard te doen. Die strijk moet ook in de kasten geraken dus... trap op en terug trap af... tot alles weg was.
's Anderendaags was ik net een vod! Mijn knie en heup deden pijn en mijn spieren stonden keihard. Gelukkig kon mijn kinesiste er begrip voor opbrengen en in plaats van de gebruikelijke stretch-oefeningen kreeg ik eerst een massage om de spieren los te maken. Pas erna gingen de oefeningen door en het lukte vrij goed.
Ze vertelde me dat ik meer moet leren doseren of ik me nu goed of minder goed voel. Steeds in beweging blijven en af en toe een rustpauze inlassen. Ze heeft gelijk natuurlijk, het lost immers niets op als ik de ene dag volle gas geef en de volgende bijna niet kan bewegen.
Ik rij ook terug met mijn autootje. Wat een herwonnen vrijheid! Het in- en uitstappen gaat nog moeizaam maar dat zal me worst wezen, ik heb immers tijd.
De controle bij de chirurg was zeer positief en vanaf volgende week mag ik proberen om eens zonder krukken te lopen! Zelf voel ik me er nog niet helemaal klaar voor want mijn kruk geeft me net die steun om dingen te doen. Ik zal ook moeten doseren!
