Toen ik hier pas kwam wonen had ik totaal geen idee wat kippen houden inhield. Ik vond echter, dat als je op "de buiten" woonde kippen erbij hoorden.
Ik ging dus naar de markt en kocht 2 kippen. Wist ik veel dat die diertjes niet zo heel jong meer waren. Ik was al blij dat ik om de 2 dagen een eitje kon rapen.
De eerste winter die ze meemaakten was al dodelijk voor eentje. Ik had hun hok lekker warm gemaakt met stro maar het mocht niet baten. De ene kip die overbleef doopte ik "Mariette". In de lente kocht ik 2 jonge hennen bij en deze keer liet ik me niet bedotten. Mariette was baas en de 2 jonge meiden moesten wachten tot zij haar graantjes had gepikt. Als ze hier klaar was vloog ze over een afsluiting naar de buren en ging ook daar nog even meepikken.
Later kwamen er nog eens 4 kippen bij van mijn zoon. Hij verhuisde en kon zijn kippen niet meenemen. Ik gaf geen naam meer aan de andere kippen.
We zijn ondertussen 4 winters verder en telkens denk ik dat het Mariette's laatste zal zijn. Maar het diertje is blijkbaar taai...zeer taai! Ze is ook nog steeds baas, al ziet ze niet meer zo goed en stapt ze met stijve poten rond. Ik laat haar rustig haar oude dag slijten. Die graantjes meer vind ik niet erg maar ik weet dat ik op een dag zal zien dat ze het moeilijk krijgt en dan zal ik een beslissing moeten nemen. Ik hoop stilletjes dat ik ze gewoon op een morgen dood op het nest vind. Tja, het is "maar" een kip maar het is mijn kip... een taaie kip met ballen :-) Zo baasje, zo kip?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten