Ik stond op de markt met het mobiele kantoor en die dag was er enorm veel wind. Er werd op de deur geklopt en een heer stapte het trapje op. Ik nodigde hem uit te gaan zitten maar hij bleef staan met de deur half open. Het viel erg op dat hij een toupetje droeg maar ik trachtte me te focussen op zijn vragen. De wind blies echter tegen zijn rug EN toupet en ik zag het onderste stukje ervan oplichten en op en neer flapperen. Hoe meer ik dacht: "nee niet kijken" hoe meer mijn ogen naar het flapperende haarstukje gezogen werden en mijn fantasie op hol sloeg waarbij me een beeld van een toupetje dat me tegemoet vloog op het netvlies kwam.
Gelukkig had ik de heer zijn vraag zo vlug beantwoord dat hij zich omdraaide, me nog een laatste glimp van een kale hoofdhuid gaf waarna hij de deur sloot.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten